Λανδούλφος Δ΄ του Μπενεβέντο
| Λανδούλφος Δ΄ του Μπενεβέντο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10ος αιώνας ή 950 (περίπου) |
| Θάνατος | 13 Ιουλίου 982 Κάπο Κολόνα |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Πανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος και Aloara |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μάχη του Στύλο |
Ο Λανδούλφος Δ΄ (απεβ. στις 13 Ιουλίου 982) από τον Οίκο των Λανδουλφιδών (της Κάπουα) ήταν πρίγκιπας της Κάπουα (ως Λανδούλφος ΣΤ΄) και του Μπενεβέντo από το 968, όταν συγκυβέρνησε με τον πατέρα του, Πανδόλφο Α΄ τον Σιδηροκέφαλο, και πρίγκιπας του Σαλέρνo, που συγκυβέρνησε με τον πατέρα του από το 977 ή το 978. Το 968 ο θείος του Λανδούλφος Γ΄ απεβίωσε, και αυτή ήταν η αφορμή της ανάδειξής του, καθώς ο Πανδόλφος Α΄ αγνόησε τα δικαιώματα τού γιου τού Λανδούλφου Γ΄, Πανδόλφου Β΄, δηλ. του ανιψιού του, και αντ' αυτού έκανε τον δικό του γιο συγκυβερνήτη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 969 ο Πανδόλφος Α΄ ο Σιδηροκέφαλος αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Μποβίνο. Ο στρατηγός του Μπάρι, Ευγένιος, κατέλαβε την πόλη Αβελίνο και πολιόρκησε την Κάπουα και στη συνέχεια το Μπενεβέντο. Η μητέρα του Λανδούλφου Δ΄, Aλοάρα της Κάπουα και ο Λανδούλφος Α΄ αρχιεπίσκοπος του Μπενεβέντo ανέλαβαν την κυβέρνηση στο όνομά του, για να υπερασπιστούν την πόλη από τους Βυζαντινούς. Το 977, μετά την απελευθέρωση του Πανδόλφου Α΄ του Σιδηροκέφαλου, ενώθηκε με τον πατέρα του σε μία αποστολή για την υπεράσπιση τού Mόντε Κασίνοo, ενάντια στην αρπακτικότητα του κόμη Μπέρναρντ του Αλίφε.
Με το τέλος του Πανδόλφου Α΄ τον Μάρτιο του 981, το μεγάλο πριγκιπάτο των Λομβαρδών διαιρέθηκε: ο Λανδούλφος Δ΄, ο μεγαλύτερος γιος, έλαβε την Κάπουα-Μπενεβέντο και το Σπολέτο, και ο Πανδόλφος Β΄, ο δεύτερος γιος, έλαβε το Σαλέρνο. Ωστόσο ο βασιλιάς αυτοκράτορας Όθων Β΄ της Γερμανίας, ο οποίος βρισκόταν στη Νότια Ιταλία εκείνη την εποχή πολεμώντας τους Σαρακηνούς, εκτόπισε τον Λανδούλφο Δ΄ από το δουκάτο του Σπολέτο, και το έδωσε στον Θρασαμούνδο Γ΄ δούκα του Καμερίνο και κόμη του Πέννε. Λίγο αργότερα, ο Λανδούλφος Δ΄ αναγκάστηκε επίσης να αναγνωρίσει τη διαίρεση Κάπουας-Μπενεβέντo, που ήταν ενωμένα από το 899. Ο προαναφερθείς εξάδελφός του Πανδόλφος Β΄ τού Μπενεβέντο τού στέρησε το πριγκιπάτο του Μπενεβέντο, ίσως κρατώντας το ως υποτελές. Έτσι ο Λανδούλφος Δ΄ έμεινε απλώς πρίγκιπας της Κάπουας· με την ιδιότητα αυτή υποστήριξε τη μεταρρύθμιση του Κλυνύ και ίδρυσε την εκκλησία του Σαν Κρότσε στο Καϊάτσο. Ακολούθησε τον έκπτωτο αδελφό του Πανδόλφο Β΄ στην Καλαβρία, όπου πολέμησαν τους Σαρακηνούς με τον Όθωνα Β΄. Και οι δύο σπεβίωσαν στη μάχη του Στίλο στις 13 Ιουλίου. Τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Λάντενουλφ Β΄, ο οποίος ήταν υπό την επιτροπεία της Aλοάρα.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Caravale, Mario (επιμ.). Dizionario Biografico degli Italiani: LXIII Labroca – Laterza . Ρώμη, 2004.